Dag 28- Maandag 18/ Dinsdag 19 aug: Orlando - Detroit - Amsterdam - Etten-Leur

Het is vandaag echt een vertrekdag. Alle spullen moeten weer een plaatsje krijgen in de twee koffers en de grote reistas die we bij ons hebben. We hebben altijd een draagbaar weegapparaatje bij ons, maar dat lijkt nu verdwenen. Blijkt later dat er in de reistas een zijvakje zit en dat we hem (of is een weegschaal vrouwelijk 😉 ?)daar in opgeborgen hebben. Alle koffers blijven binnen de limiet, de koffer van Esmée is zelfs het lichtst! Voor de tijd dat je het hotel wordt uitgegooid zijn we on the road again. We hebben nog wat caches die we in de buurt kunnen vinden en dat is een prima bezigheid als je verder niets te doen hebt dan op je vlucht te wachten. We zien nog onverwachte stukje Orlando met meertjes, parkjes en luxe villa’s. Amerikaans cachen is toch anders dan Nederlands. Hier bestaat het dat de eerste vinder de cache vindt met behulp van een tip van de plaatser; zou in Nederland niet (openlijk) kunnen. We scoren, zonder hint, vandaag nog een STF. Als je niets te doen hebt is er geen betere plek voor verpozing dan Starbucks, zeker als er ook nog een cache op het terrein ligt. Als ze vinden dat het genoeg is en we nog even de auto moeten aftanken, ontdekken we hoe de plaatselijke pomphouders inspelen op de autohuurders in de buurt van het vliegveld. Ze proberen een gallon brandstof die normaal $ 3,20 kost te verkopen voor $ 5,95! Gelukkig hebben we eerder gezien dat de benzinepompen de normale prijs van $ 3,15 rekenen en dat op minder dan een halve mijl eerder. We blijven natuurlijk wel Nederlands, en specifieker: Zeeuws. Op de luchthaven leveren we de auto in met 3258 mijlen extra op de teller. Onze Chrysler Town & Country gebruikte ongeveer 1 op 10 (km). Niet slecht vergeleken met onze eerdere ervaringen en gezien de grote auto die we hadden. We kleden ons om op de luchthaven en na deze transformatie zien we er weer een beetje uit als reizende Nederlanders en minder als toerist. Het is een beetje wennen aan het andere schoeisel en kleding (lange broek). De security is buitengewoon anders; we hoeven niets uit de tassen te halen. In tegendeel alles móet in de tas, zelfs laptops en telefoons. Schoenen en riemen hoeven niet uit. Jasjes mogen aan. We denken even dat we in een uitzending van candid camera terecht zijn gekomen, maar het is heel serieus allemaal. Oké, wij passen ons aan. En we zoeken snel de rust en de koelte van de lounge op. Na weken van cola en light beer, tikt een wijntje en een JD on the rocks flink aan. We houden ons rustig, we hebben nog een hele weg (met alcohol) te gaan. We houden de lezers op de hoogte.