Dag 5- Zaterdag 26 juli: Savannah (GA) - Hilton Head Island (SC) - Ridgeland (SC)

Bij sommige hotels hebben ze een wafelijzer bij het ontbijt, simpel ding waar je kant en klaar beslag op giet, het ijzer sluit, omdraait en twee minuten wacht. Mooie goudbruine wafels vallen je ten deel. De hoeveelheid calorieën, inclusief maple siroop is voldoende voor de rest van de dag. Amerikanen verslinden daarnaast vaak nog cereals, bagels, toast, eieren, muffins, fruit, yohurtjes etc. Wij doen het rustig aan (voor Amerikaanse begrippen dan, niet voor Nederlandse). Vandaag gaan we op weg naar Charleston (SC), althans dat was het plan, maar als we eenmaal in de buurt van Hilton Head Island zijn, besluiten we het rustig aan te doen.

We gaan dit eiland op het gemak bekijken, wat cachen en we hebben bij de aanrijdroute ook nog een outlet gezien en met temperaturen rond de 94 F gaan we het rustig aan doen. Als we een cache dichtbij het strand zoeken en vinden zien we plots op een nat deel van een pad honderden kleine beestjes, die bij nadere beschouwing kleine krabbetjes zijn. Sommigen hebben een grote schaar aan een voorpoot. Bizar gezicht. Helaas geen eigen foto's, want we hadden de fototoestellen in de auto achtergelaten en voor je een phone klaar hebt zijn al deze bijzondere krabbetjes onder de grond in hun holletjes verdwenen, gelukkig is er Google. We ontdekken dat het wenkkrabben (NL) of fidlercrabs (US) zijn die veel in Noord-Amerika voorkomen; officieel Uca pugilator. Op het strand staat een zacht briesje, het is er heerlijk. De zee van de Atlantische Oceaan is lauw, niet te vergelijken met het water van onze Noordzee-stranden. We lopen de zee een stuk in en besluiten de hele dag op Hilton Head te blijven. Hilton Head is een luxe vakantie eiland. De golfbanen zijn niet te tellen, de shopping centra overigens ook niet. Om de 5 km treffen we een winkelcentrum aan met velerlei winkels.

We lunchen in een typische Amerikaanse diner en krijgen een Philly Cheese Steak en een BBQ Pulled Pork, typische Amerikaanse broodjes van groot formaat met frites en coleslaw. Amerikanen hebben misschien geen eet-cultuur, maar ze maken wel verrekt lekkere broodjes. We bedenken dat Amerikanen in Nederland het zwaar moeten hebben als ze lunchen met een broodje met slechts één plakje ham of kaas.

We bezoeken Compass Rose Park, een klein park op het eiland waar Charles Frazier een plek heeft gecreëerd, waar mensen kennis kunnen maken met de natuur en special met e American Aligator. Een bronzen standbeeld van hem en de aligator zijn in het park te zien. Het schijnt gemaakt te zijn naar een levensechte situatie, Charles met zijn pluutje en de aligator naast hem. Komt hier de uitdrukking "see you later aligator" vandaan?

Het strand op Hilton Head is breed en wit. Het meeste is privé, maar er is een aantal plekken waar het publiek wordt toegelaten. Een van de best bekende en meest bezochte is Coligny. Er is een constante stroom van mensen die komen en gaan. De boulevard er naar naar toe is super: een waterfontein waar kinderen en volwassenen in spelen, omkleedhokjes in die typische houten stijl van hier in het Zuid Oosten, houten schommelbanken en leunstoelen in de schaduw. We klagen niet. Als we van het eiland vetrekken blijkt er een aanrijding op de tegenovergestelde rijbaan. Dat levert een lange file op en daar hebben wij even last van als we nog even een bezoek aan de outlet willen brengen, maar we komen er wel. En we vinden beiden nog enkele dingen voor een uitermate lage prijs, een vliegende kraai vangt altijd wat. We besluiten vanavond niet verder te gaan dan Ridgeland, een klein plaatsje voor Charleston. Naast het hotel is een Chinees met een buffetje. Precies genoeg voor wat wij nodig hebben. Morgen gaan we door naar Charleston.
Reageer hier