Dag 14- Maandag 4 aug: Memphis (TN)

Ons hotel in Memphis is een La Quinta. Voor ons altijd een lekker hotel. Ruime kamers, goed ontbijtbuffet en een lekker zwembad. En ook nu blijkt het hotel aan al deze eisen te voldoen. We houden het hier wel een paar dagen uit. Enige nadeel is misschien dat het verder van downtown is verwijderd dan wij hadden gedacht. Maar in Amerika kijk je niet op een mijltje, en onze Chrystler rijdt - sinds we de airco in het achterdeel hebben uitgezet - best zuinig (denken wij, later zullen we het verbruik nog eens uitrekenen).

Memphis is de grootste stad van de staat Tennessee en de grootste stad aan de Mississippi-rivier. Aanvankelijk gesticht door Spaanse en Franse migranten. Memphis genoemd naar de vroegere hoofdstad van het Egyptische rijk. Memphis is uiteraard ook bekend van de musici die er woonden of groot geworden zijn: Elvis Presley, Jerry Lee Lewis, Muddy Waters, Carl Perkins, Johnny Cash, Robert Johnson, W. C. Handy, B.B. King, Howlin' Wolf, Isaac Hayes, Booker T. Jones, Eric Gales, Al Green, Alex Chilton, Justin Timberlake, Three 6 Mafia, the Sylvers, Jay Reatard en vele anderen.

En Aretha Franklin werd in Memphis geboren. Memphis is wat dit betreft echt een muziekstad. Memphis heeft een grote rol gespeeld in de katoenindustrie en de houthandel. In die zin ook een belangrijke stad in de Civil Right Movement gebeurtenissen. Memphis is natuurlijk ook de stad waar Dr. Martin Luther King Jr. werd vermoord. Op ons verlanglijstje voor de komende dagen staan o.a. het Baele street, het Civil Right Museum, de Gibson gitaarfabriek en het Peabody hotel.
Na het ontbijt vragen we TomTom de weg naar het centrum en ook nu weer wil de navigatie dat we zoveel mogelijk snelweg nemen. Als we de kortste weg zoeken blijken we een rechte weg naar het centrum te kunnen volgen. En net als de vorige keer blijkt dat je net buiten het centrum voor niets kunt parkeren, een afstand van hooguit 250 meter.

We wandelen op het gemak naar Beale Street, hét uitgaans- en vermaakcentrum van Memphis. Als wij er zijn is het bijna uitgestorven.
De straat is afgesloten voor verkeer, maar evengoed staan overal auto’s. De straat is een aaneenschakeling van kroegen en souvenirwinkels. Een strip van amper 700 meter. In tegenstelling van Nashville is Memphis gebleven zoals het was. We wandelen langs de Mississippi, Old Muddy, en bezoeken Beale Street River Landing, met een uitzicht op Mud Island.

Een van de andere bezoekers biedt spontaan aan om een foto van ons beiden te nemen. Over een paar dagen zal Kris Kristofferson op Mud Island een concert geven, wij zijn dan al verder getrokken, en hoewel we geen fans zijn was dit anders best wel leuk geweest. De River Landing is een leuk aangelegd geheel. De moeite waard om naar toe te gaan.We wandelen even het Peabody hotel binnen. We zijn er negen jaar geleden ook geweest en hebben toen de eendenparade gadegeslagen. Voor iedereen die nog nooit in het Peabody hotel is geweest: ze hebben er steeds 5 eenden die op het dak een onderkomen hebben. 's Morgens worden ze via de lift naar beneden gemarcheerd om daar de hele dag in de fontein te zwemmen. 's Middags gaat het hele stel weer naar het dakterras. En ieder die in Memphis is geweest, moet dit gezien hebben, zeggen de gidsjes. En hoewel het super toeristisch is, klopt het eigenlijk wel. Dit jaar kijken we niet bij de eendenparade zelf maar kijken we op het dakterras waar deze beestjes van 5 uur 's middags tot de volgende ochtend 11 uur verblijven. Het is een klein hok, met plastic namaak gras en een klein badje. Eigenlijk een hele triest bedoeling.

We lunchen bij Huey’s, waar ze al jaren de beste hamburgers van Memphis maken. We willen die natuurlijk wel even proeven en we moeten toegeven dat de hamburger prima smaakt. Op Beale street is een klein parkje waar een bandje staat te spelen. We gaan er even zitten en je bent gelijk in de sfeer van de stad. Er is zelfs een man in in een elektrische rolstoel die met die stoel een heel behoorlijk dansje kan maken, voor- en achteruit, draaien en zwenken. Het is prachtig om te zien. Zelfs de muzikanten maken er een opmerking over. We willen graag een bezoek brengen aan de Gibson gitaren fabriek, maar voor vandaag is alleen de 4:00 uur-toer nog open en dan wordt er niet meer gewerkt. We laten ons boeken voor de 12:00 uur-toer van morgen, dan is de fabriek in volle productie. We besluiten naar het hotel te gaan en even in de pool te springen. Dat blijkt een goed idee met de huidige temperaturen. Hoewel we hogere temperaturen hebben gehad, lijkt het wel alsof het hier in Memphis heter aanvoelt. ‚s Avonds rijden we naar Germantown om daar een van de beste restaurants te gaan bezoeken.

Commissary is volgens de beschrijvingen en Tripadvisor een van de beste grill-restaurants. Het is van de buitenkant een onooglijk tentje, maar er staan veel mensen buiten te wachten. Een wachtrij? Als we binnengaan en melden dat we willen eten blijkt er net een tafeltje voor twee vrij te zijn, dus krijgen we een plaatsje. Binnen is het net zo aftands als buiten en de tafeltjes staan op elkaar gepropt. In Nederland zou zo’n restaurant geen gebruikersvergunning van de brandweer hebben gekregen, maar hier is het een soort folklore. voor de liefhebbers hier is de Google maps foto Het is Rib’s evening, dus Jos eet rib’s en Esmée een BBQ-salade. Prima eten, snel gebracht en veel te groot om in een keer op te eten. We hebben to-go-boxen nodig. We blijken niet de enigen.
Reageer hier