Vandaag worden we vroeg door de wekker wakker, Esmée's moeder moet morgen geopereerd worden dus bellen we even op een goede Nederlandse tijd via Skype. Voor ons is dat wel 6:30 uur. Daarna komen we met een heel rustig tempo op gang. We ontbijten in het motel met de gebruikelijke wafel voor Jos en bagel voor Esmée. Als we alles ingepakt en in de auto geladen hebben is het toch al half 11 als we op pad gaan. De eindbestemming is New Orleans en dat is niet zo ver rijden, het kan dus allemaal wat rustiger. Allereerst gaan we naar de Barnes en Noble boekhandel. Barnes en Noble is in iedere plaatst hetzelfde: een grote boekhandel met een Starbucks er in, waar het heerlijk rustig rondsnuffelen is. We vinden het allebei altijd een uitje om hier rond te lopen en we zijn dan ook geruime tijd zoet.
Dan gaan we naar Mike VI. Mike is een tijger en de mascotte van de universiteit en de
mascotte van het
LSU football team.
Zijn verblijf van $3 miljoen bevat ook een grote waterplas waar hij regelmatig in rond zwemt (al wisten we op voorhand niet dat tijgers ook konden zwemmen). Maar niet vandaag. Mike VI ligt in de hoek te slapen en wordt niet wakker. De Tigers hebben een uitgebreid sportcomplex, niet alleen
American Footbal, ook baseball, basketbal, rugby en atletiek. Het atletiekstadion van dit universiteitsteam is een ware droom voor het bestuur van ARV Achilles in Etten-Leur. Tja, sport is belangrijk op de universiteiten in de USA.
We besluiten hier ook maar niet op te wachten en gaan naar downtown Baton Rouge. We komen langs het State Capitol en kunnen het toch niet laten om ook in Baton Rouge het casino te bezoeken. Jos beheerst het videopokeren goed, want hij gaat nog steeds zonder verlies het casino uit.
Als we de auto instappen gaat het hard regenen en we besluiten daarom maar niet over Highway 61 te gaan, maar de Interstate 10 te nemen. Van cachen komt nu toch niets. Wel zien we dat er een Tanger Outlet is langs de snelweg en we maken hier toch een korte stop waar Jos goed kan slagen bij Ralph Lauren, Under Armour en Tommy Hilfiger. Al met al is het tegen 7 uur als we in New Orleans aankomen. Op de reservering staat "Rue de Conti". We weten dat het in het French Quarter is, vlakbij Bourbon Street maar de Tom Tom kent het niet. Later ontdekken we pas dat de straat in werkelijkheid gewoon Conti Street heet, en dat we dat in TomTom in hadden moeten voeren.
Het hotel ligt echt op een superlocatie - om de hoek bij Bourbon Street - en heeft een mooie ruime moderne kamer voor ons. Het aangeboden welkomsdrankje houden we nog even tegoed, we blijven hier immers 3 nachten. Eerst naar Bourbon Street voor een hapje eten. We kiezen voor Retrouvailles Bistro.
Vooraf nemen we calamares en pork belly, gevolgd door lemon kip met tagliatelli voor Esmée en voor Jos gekonfijte eend met pompoen-risotto. Het smaakt ons echt heel goed. Terug in het hotel zien we dat dit restaurant bij Tripadvisor maar op de 864e plaats staat van restaurants in New Orleans. Dat beloofd nog wat voor de komende dagen!
We lopen nog even door de stad en gaan dan naar de hotelkamer waar we nog even rustig zitten en aan de weblog werken. Morgen weer een dag.
Dan gaan we naar Mike VI. Mike is een tijger en de mascotte van de universiteit en de mascotte van het LSU football team.
Zijn verblijf van $3 miljoen bevat ook een grote waterplas waar hij regelmatig in rond zwemt (al wisten we op voorhand niet dat tijgers ook konden zwemmen). Maar niet vandaag. Mike VI ligt in de hoek te slapen en wordt niet wakker. De Tigers hebben een uitgebreid sportcomplex, niet alleen American Footbal, ook baseball, basketbal, rugby en atletiek. Het atletiekstadion van dit universiteitsteam is een ware droom voor het bestuur van ARV Achilles in Etten-Leur. Tja, sport is belangrijk op de universiteiten in de USA.
We besluiten hier ook maar niet op te wachten en gaan naar downtown Baton Rouge. We komen langs het State Capitol en kunnen het toch niet laten om ook in Baton Rouge het casino te bezoeken. Jos beheerst het videopokeren goed, want hij gaat nog steeds zonder verlies het casino uit.
Als we de auto instappen gaat het hard regenen en we besluiten daarom maar niet over Highway 61 te gaan, maar de Interstate 10 te nemen. Van cachen komt nu toch niets. Wel zien we dat er een Tanger Outlet is langs de snelweg en we maken hier toch een korte stop waar Jos goed kan slagen bij Ralph Lauren, Under Armour en Tommy Hilfiger. Al met al is het tegen 7 uur als we in New Orleans aankomen. Op de reservering staat "Rue de Conti". We weten dat het in het French Quarter is, vlakbij Bourbon Street maar de Tom Tom kent het niet. Later ontdekken we pas dat de straat in werkelijkheid gewoon Conti Street heet, en dat we dat in TomTom in hadden moeten voeren.
Het hotel ligt echt op een superlocatie - om de hoek bij Bourbon Street - en heeft een mooie ruime moderne kamer voor ons. Het aangeboden welkomsdrankje houden we nog even tegoed, we blijven hier immers 3 nachten. Eerst naar Bourbon Street voor een hapje eten. We kiezen voor Retrouvailles Bistro. 
Vooraf nemen we calamares en pork belly, gevolgd door lemon kip met tagliatelli voor Esmée en voor Jos gekonfijte eend met pompoen-risotto. Het smaakt ons echt heel goed. Terug in het hotel zien we dat dit restaurant bij Tripadvisor maar op de 864e plaats staat van restaurants in New Orleans. Dat beloofd nog wat voor de komende dagen!
We lopen nog even door de stad en gaan dan naar de hotelkamer waar we nog even rustig zitten en aan de weblog werken. Morgen weer een dag.
