Dag 11- Vrijdag 1 aug: Cookeville (TN) - Nashville (TN)

Vandaag op weg naar Nashville, we hebben beiden goede herinneringen aan deze stad. Relaxed, met goede muziek en leuke winkels en een tatoo-shop waar we toen wel een goed gevoel bij hadden, maar toen na twee bezoekjes toch zonder tatoo naar buiten gingen. Dat zal dit jaar mogelijk anders zijn.

Onderweg stoppen we een paar keer om een cache te scoren en dat gaat prima. Het is niet erg druk op de weg, dus we schieten lekker op. En zo zijn we, voor we het weten in Nashville. En dan moeten we even schakelen. Van de relaxte binnenstad is niets meer over. Het krioelt er van de mensen, het lijkt op Salou een aaneenschakeling van winkels en kroegen en waar we vorige keer nog makkelijk konden parkeren, is nu een uitgestrekt gebied ontstaan met betaald parkeren, $ 10,- per drie uur. Omdat we hekel hebben aan betaald parkeren rijden we 500 meter uit het centrum en vinden we een gratis parkeerplek. Het blijkt nog steeds mogelijk als je bereid bent even te lopen, hoewel het weer met 93 F daar niet echt toe uitnodigt.

Nashville lijkt overgenomen door groepen meisjes die er hun vrijgezellenpartijtjes willen vieren. Het liefst op een rijdende bar, die wordt aangedreven door fietsende deelnemers. Het gejoel is niet van de lucht.

Overal waar ze rijden dagen ze toeschouwers uit en die gaan de uitdaging graag aan. Als ze niet op rijdende barretjes zitten lopen ze in duidelijk herkenbare groepen door de stad, meestal hebben ze dezelfde t-shirts aan met duidelijke teksten over hun missie in de stad.En dan de kroegen. Had iedere kroeg destijds een artiest, nu hebben ze meerdere etages en op iedere etage een andere live artiest. Veel kroegen hebben open balkons naar de straat en daar staan bezoekers al om 12:00 uur uitgebreid bier te drinken en de vrijgezellenpartijtjes aan te moedigen.

Van de beschaafde rust van destijds is weinig meer over. We zoeken een dakterras om te kunnen lunchen en dat valt nog niet mee. Maar uiteindelijk vinden we een rustig dakterras, waar we lekker kunnen lunchen. Het is er zowaar rustig in deze onrustige omgeving.

Er zijn veel winkels waar je de typische cowboy boots kunt kopen. We zijn nog op zoek naar een aansprekend paar. Er zijn winkels waar je bij aankoop van één paar er twee paar gratis bijkrijgt. De meisjesgroepen maken er grif gebruik van, drie paar kopen voor 1 prijs. Esmée ziet nog wel een geweldig blauw paar waar ze meteen voor valt, maar kan de verleiding van het aanschaffen toch weerstaan. We gaan naar ons hotel, een beetje buiten het centrum. Het is een Marriott-dochter, met studio's. Dus kamers met een aparte keuken een zitgedeelte, slaapgedeelte en ruime badkamer. Hier dus ook. We hebben een luxe keuken met kookplaat, aanrecht, grote koelkast, magnetron en vaatwasser. De slaapkamer heeft een apart zitje en een werktafel voor mensen die nog even echt aan de slag moeten. De kast is een bescheiden inloopkast. We zijn niet ontevreden met dit onderkomen voor de komende twee dagen. We hebben nog wat cola, bier en fruit nodig en wat spulletjes voor een picknick. Er is geen Walmart in de buurt, dus proberen we eerst de K-Mart ( die heeft vooral non-food) en daarna de Kroger, een luxe supermarkt. Tussendoor bezoeken we nog even een slijterij voor een Tennessee whisky. De eigenaar is heel vriendelijk en wil ons wel helpen. Hij raad ons een Dickel whisky en een Williams honey aan. Ook een Jack Daniels fireball, met kaneelsmaak. We herinneren ons de moonshine-proeverij en zijn niet enthousiast. Onze gastheer vindt dat we dit moeten proberen en dus krijgen we gratis van hem een klein flesje mee. Later vinden we nog steeds dat het niet onze smaak is, maar Amerikanen houden van kaneel. Cinamon rolls en cinnamon donuts zijn hier razend populair, wij zijn er minder dol op. We drinken een light biertje op het terras bij het hotel en gaan daarna op zoek naar een plaats om te eten. Het wordt de plaatselijke Mexicaan. Lekker eten, niet duur, maar de bediening laat nogal te wensen over. Kan gebeuren, de fooi wordt door ons op gepaste wijze aangepast.