Vandaag staat op ons programma de herontdekking van New Orleans. We zij hier immers negen jaar geleden ook al geweest. We waren hier net voordat Katrina de hele boel vernielde en onder water zette. We zijn benieuwd of New Orleans veranderd is en hoe. Gisteren hebben we al een voorproefje gekregen, er lijken heel veel plekken gekomen te zijn waar je blote dames en heren in allerlei fysieke activiteiten kunt bekijken. Het zijn er significant meer dan vorige keer dat we hier waren.Even naar Canal Street en dan richting de Mississippi, dan langs het water naar Cafe du Monde, naar de French Market, even langs het huis van Brett Pitt en Angolina Jolie en terug langs Bourbon Street naar ons hotel. Even de buurt verkennen. De buurt wordt gekenmerkt door een veelheid van speciale plaatsen, die op hun beurt zichtbaar worden door herdenkingsmonumenten, beelden, plaquettes, uithangborden, etc.
En als we een souvenir shop inlopen lijkt een paspop de versexualisering van New Orleans te illustreren . Maar we beginnen vandaag natuurlijk met een rondje in het French Quarter van bekende plekken.
Er zijn herdenkingsplekken van bekende musici, bekende historische figuren, bekende filantropen en andere bekende Amerikanen, plaatsen en gebeurtenissen. Natuurlijk zien we Fats Domino, Malcolm Woldenberg, dé filantroop van New Orelans, en Jeanne d’ Arc - hier Joan of Arc - die als geschenk is aangeboden door de Franse regering.
De speciale gebeurtenissen hebben te maken met veroveraars en veroveringen, de stichting van de stad, migratie, jodenvervolging en uiteraard Katrina.
De buurt is natuurlijk ook de plek om oude huizen te bekijken, Creoolse Cottages, Creoolse Town houses, Double Gallerie houses en Shotgun houses.
En natuurlijk van de vele verschillende mensen, variërend van toeristen in alle soorten en maten (vooral dat laatste) en natuurlijk de stadsbewoners, waarbij het groot aantal bedelaars en/of daklozen hier wel erg opvalt.
En natuurlijk de musici. Overdag ontmoeten we plots een orkestje met twee sousafoons, een klarinet en een man met grote trom en bekken, ’s avonds in alle kroegen muziek variërend van oude stijl jazz tot rock en roll en alles ernaast en ertussenin.
En natuurlijk is er weer het eten, van smakelijke beignets bij Cafe du Monde tot uitgebreidere gerechten bij het restaurant net naast ons hotel, waar ’s avonds een rij voor de deur staat om naar binnen te mogen. We passen ons aan en doen gewoon mee. Wij eten verse tonijn met garnalen en een seafood platter, met oesters, garnalen en catfish bij Oceana. We snappen waarom het hier iedere avond druk is.
’s Avonds valt de eerste serieuze regen. Zo heftig dat wij en de meeste anderen die op straat zijn een goede schuilplek zoeken. Degenen die het weer toch trotseren, zijn binnen enkele minuten tot op het bot doorweekt. Zo kan NOLA dus ook zijn. Wij schuilen even tot we naar Harrah’s casino kunnen, je kunt net zo goed daar schuilen voor de regen.
Uiteindelijk drinken we nog een biertje op Bourbon Street in een kroeg om de hoek waar een lekkere soul-band Motown muziek brengt. Gezien de kwaliteit van het spel en het gemak waarmee het wordt gedaan, kunnen we ons niet aan de indruk onttrekken dat we te maken hebben met sessie-muziekanten, die ’s avonds wat bijverdienen als cover-band. Het is maandag en daarom nogal rustig in de stad, voor ons geen probleem.
En als we een souvenir shop inlopen lijkt een paspop de versexualisering van New Orleans te illustreren . Maar we beginnen vandaag natuurlijk met een rondje in het French Quarter van bekende plekken.
Er zijn herdenkingsplekken van bekende musici, bekende historische figuren, bekende filantropen en andere bekende Amerikanen, plaatsen en gebeurtenissen. Natuurlijk zien we Fats Domino, Malcolm Woldenberg, dé filantroop van New Orelans, en Jeanne d’ Arc - hier Joan of Arc - die als geschenk is aangeboden door de Franse regering.
De speciale gebeurtenissen hebben te maken met veroveraars en veroveringen, de stichting van de stad, migratie, jodenvervolging en uiteraard Katrina.
De buurt is natuurlijk ook de plek om oude huizen te bekijken, Creoolse Cottages, Creoolse Town houses, Double Gallerie houses en Shotgun houses.
En natuurlijk van de vele verschillende mensen, variërend van toeristen in alle soorten en maten (vooral dat laatste) en natuurlijk de stadsbewoners, waarbij het groot aantal bedelaars en/of daklozen hier wel erg opvalt.
En natuurlijk de musici. Overdag ontmoeten we plots een orkestje met twee sousafoons, een klarinet en een man met grote trom en bekken, ’s avonds in alle kroegen muziek variërend van oude stijl jazz tot rock en roll en alles ernaast en ertussenin. 
En natuurlijk is er weer het eten, van smakelijke beignets bij Cafe du Monde tot uitgebreidere gerechten bij het restaurant net naast ons hotel, waar ’s avonds een rij voor de deur staat om naar binnen te mogen. We passen ons aan en doen gewoon mee. Wij eten verse tonijn met garnalen en een seafood platter, met oesters, garnalen en catfish bij Oceana. We snappen waarom het hier iedere avond druk is. 
