maandag 25 augustus 2014

Dag 10- Donderdag 31 juli: Gaitlinburg (TN) - Great Smokey Mountains (NC/TN) - Cookeville (TN)

Onze dag begint met een ontbijtje bij Denny's, er is altijd wel iets nieuws te proberen of iets wat ze al lang hebben dat je lekker vindt. We hebben een uitzonderlijk vriendelijke jongen, die zonder de gemaakte glimlach toch heel vriendelijk is en ons het gevoel geeft dat hij het prettig vindt om voor ons te zorgen. Daarna halen we onze auto op bij het motel en daar blijkt de politie voor onze deur te staan. Gelukkig niet voor ons maar voor onze buurvrouw. We kunnen en willen het verhaal niet volgen, maar het verhaal gaat op een toon die alleen een dove zou ontgaan. Ze is haar auto kwijt en nu kan ze niet naar huis en haar rijbewijs is verlopen. De twee agenten staan er wat stuurs bij te kijken, professionele neutraliteit denken we dan maar, en schrijven wat aantekeningen in een boekje. We krijgen niet de indruk dat deze kwestie grote prioriteit zal gaan krijgen van de dienders, ondanks de grote tranen van de buurvrouw, die ook plots verdwenen kunnen zijn. Vanuit onze achtergrond taxeren we de buurvrouw als cliënt voor Jeugdzorg en/of de GGZ (beroepsdeformatie!).
Daarna tanken we nog even benzine, je weet immers maar nooit. En dan zien we naast een van de eettentjes een barbecue die al staat te roken. Hierin liggen de ribbetjes en andere grill specialiteiten voor vanavond. Dan de GSM in en we lopen de trail naar de Laurel falls trail, een waterval met een hoogte van 18 meter. We wandelen een afstand van 4 mijl heen en terug en overbruggen een hoogteverschil van 150 meter. We zijn duidelijk niet de enigen die hier lopen.
Het is een geasfalteerde route en dus is het file-lopen. Jong en oud sjokt hier naar boven en weer terug. Daarna bezoeken we het voormalige dorp Elkwood, waar in het verleden rijke Amerikanen een vakantiehuisje hadden. In 2001 liep het laatste gebruikscontract van de grond af en is alles weer bezit van de Nationale Park Service. Het is nu een spookdorp met in verval geraakte huisjes. Desondanks is het leuk om te zien.
Als we verder rijden zien we een parkeerplaats bij een kleine stroomversnelling. Sommige bezoekers van het park vinden het prettig hier van de rotsen af te springen in het koude water. Het is een fraai gezicht al is het verboden. In het park ligt ook een fraaie loop trail van 11 mijlen, de Cades Cove Loop Trail. Het is een soort openluchtmuseum. Het landschap is meer vlak en weide-achtig.In deze loop liggen allerhande gebouwen die historische betekenis hebben en vaak ook nu nog in gebruik zijn, zoals kerkgebouwen van diverse gezindten. Op de kerkhoven zie je de geschiedenis van deze kleine gemeenschappen in de GSM.
Tijdens ons rondje zien we plots allerlei auto's in de berm geparkeerd.
We grappen nog dat het beslist geen beer kan zijn, maar we hebben het mis. Er zit daadwerkelijk weer een beer in de boom, dit keer nog hoger dan die van gisteren. Blijkbaar zijn de hoogste blaadjes het lekkerst. Grappig dat iedereen stat te kijken naar een zwarte vlek in de bomen die af en toe beweg en maar hel af en toe te herkennen is als beer. We verlaten het park via de Rich Mountain Road, een kronkelige weg over de bergen, de kortste weg naar waar we heen willen, Nashville. Het is een dirt road met veel bochten, ongeplaveid, met hier en daar flinke gaten in het wegdek. We houden wel van een beetje dirt road driving en we zijn verbaasd over hoe de Chrysler zich hier houdt. Met zijn grote wielbasis ligt deze family car als een blok op de weg. Het is korter, maar duurt mogelijk door alle haarspeldbochten net zo lang of iets langer. We komen in ieder geval snel op een prachtige vierbaansweg terecht die ons naar de I40 leidt. Als we het wel genoeg vinden voor vandaag zijn we in de buurt van Cookeville, waar we een Ruby Tuesday restaurant vinden, een van onze favorieten. We kiezen voor een Ruby's Relaxer als drankje en Sirloin Steak en een Tillapia met garnalen als maaltijd. Zoals gewoonlijk zijn de gerechten lekker bereid. Vlakbij ligt de Fall Creek Inn, waar we een mooie kamer vinden voor de nacht. Inmiddels zijn we door de tijdzone gegaan - de klok ging een uurtje terug - waardoor we uiteindelijk een lange dag maken. Morgen op weg naar Nashville.