Dag 7- Maandag 28 juli: Georgetown (SC) – Myrtill Beach (SC) - Columbia (SC)

Na een ontbijtje van bagels pakken we de spullen weer in, storten de koelbox vol met ijsblokjes en gaan we nog even naar de harbor van Georgetown.Daar liggen verschillende geocaches.

Helaas blijken we weinig geluk te hebben, veel van de caches blijken al enkele malen niet gevonden te zijn, ondanks de duidelijke hint waar ze moeten liggen. Wij treffen ze al evenmin aan. In Nederland is de cache-eigenaar verantwoordelijk voor het onderhoud van de cache, overige cachers doen in principe niets voor een andere cache. Wanneer een cache langer niet gevonden wordt, gaat de eigenaar een kijkje nemen of alles nog wel in goede staat is.

In Amerika is dat anders, daar wordt het onderhoud vooral gedaan door de overige cachers. Containers en logrollen worden door passerende cachers vervangen. Het plaatsen van een melding “needs maintenance” wordt hier dan ook niet echt gewaardeerd. Ook de verstopmethoden en het geven van hints is hier anders. We besluiten nog even langs de bank te gaan om geld te pinnen. We hebben het al op verschillende plaatsen geprobeerd, maar steeds krijgen we de melding dat de pas niet geaccepteerd wordt. Ook hier weer. Nu kan er overal wel met een credit card betaald worden, maar zeker voor de tip (15-20% in restaurants) is contant geld makkelijk en soms zelfs nodig. Volgens de ING moeten wij wereldwijd kunnen pinnen. Helaas is de werkelijkheid anders. Zonder contanten, maar gelukkig nog steeds met een werkende creditcard vervolgen wij de weg naar Myrtle Beach. Myrtle Beach is nog vele malen toeristischer dan Hilton Head.

In de zomermaanden verblijven hier 15.000 toeristen, inclusief veel Amerikaanse studenten, waarvoor dit een soort Salou is. Myrtle Beach heeft nog het meeste weg van een kermis. Achtbaan, reuzenrat, bungee jump: je vindt het hier allemaal. En hoewel het niet onze manier van plezier maken is, heeft het toch wel wat om hier te lopen en genieten we ervan.

Opmerkelijk is wel dat we hier de vorige keer dat we in het Zuid Oosten waren ook geweest zijn maar we ons dit bijna niet kunnen herinneren. Echte blijvende indruk maakte het dus niet. Esmée wil graag nog wat caches van het type vinden uit de eerste jaren dat geocachen bestond; 2000/2001. Ze zijn vooraf zorgvuldig uitgezocht, maar niet in de GPS geladen en pas als we een plaats vinden met internet blijkt dat we er al vele mijlen voorbij zijn.

Hoewel het niet meer is dan je naam op een papiertje zetten en er melding van maken op internet, kan Esmée dat met deze gemiste caches niet zo luchtig zien. Nu maar hopen dat we tijdens deze reis nog wat andere oudjes vinden, in Nederland en België lukt dat zo goed als niet. Als we de kust verlaten en naar het binnenland rijden zien we steeds meer kudzu. Kudzu is een klimplant die alles overwoekert . Hier in het Zuid Oosten heeft de plant de bijnaam "the vine that ate the south" gekregen. Een andere plant die je hier veel tegen komt is Spaans mos dat leeft van lucht en veel in de bomen hangt als een soort van engelenhaar of baard. Om te zien is het prachtig, zeker langs lange oprijlanen. Het eindpunt van de reis is Columbia geworden waar we een nette ruime kamer vinden in de Days Inn. We hebben weer eens niets te klagen.
Reageer hier